"Zaczarowany ogród" Monika Gawrylak

Zaczarowany ogród / Monika Gawrylak

Kędy droga wiedzie i nie da pojechać się dalej
Stanęły tu lwy dwa i gości dyskretnie witają
serce ich z kamienia ale nie myśl wcale
że wpuszczą tu kogoś kto ma złe zamiary

stoją tu dostojnie tu na skraju lasu
to strażnicy domu to są władcy czasu
kiedy są łaskawe a tak bywa czasem
pozwolą ci zajrzeć do ogrodu zatem…

Patrz
tu słowik wariat wywija fikoły
dziwują się na to piękne dwa anioły
jeden z kontrabasem , drugi z saksofonem
spadły tu na ziemię na zawsze złączone

orkiestra przygrywa, ptaki piszczą trele
tańcują motyle a jest ich tu wiele
irysy tu tłumnie zadzierają głowy
na słońce otwarte 
popatrz motyl płowy!

Różyczki nieśmiało z pąka rozkwitają
buduje już na nich sieć swą złotą pająk
i żuczki wędrują obgryzają pąki
a krzaczki poziomek to ich małe domki

tu słońce przeziera dyskretnie przez liście
jak tęcza, jak jedwab pięknie, zdziwłbyś się
jak cudnie ten ogród cię wita, chodź z nami
tu cisza jest cicha jakkolwiek czasami

to wrona zakracze, to sójka zakwili
tam żuraw zawoła lecz zaraz po chwili
pszczoły na lawendzie tańczą i śpiewają
pisklę w gnieździe kwili wiosnę ogłaszając…..

zdziwiłbyś się ale tak tu jest na co dzień 
nie żal czasu wcale w czarownym ogrodzie


Szafarnia, 1 czerwca 2023 r