Krystyna Janik

Rozsiewam wokół optymizm i radość . Nie znam słowa nuda, nic nierobienie i zazdrość. Żyję według motta „niech porażki cię wzmacniają”.
Wydałam 4 tomiki poezji, która stała się również materiałem muzycznym i wiosną nagraliśmy, z wieloletnim przyjacielem – Leszkiem Zatorskim, I płytę poetycko-muzyczną „Jak motyle”. Kilka miesięcy później dołączył Mariusz Kuncer. Obecnie tworzymy trzyosobowy zespół „Kris(tie) & her boys” i pracujemy nad II płytą.
Od 15 lat uczęszczam do studia tańca towarzyskiego dla dorosłych w Giżycku.
W wolnych chwilach gram w tenisa stołowego, jeżdżę na rolkach i łyżwach.
Krystyna Janik




Och! I Ach!


Gdy miłością serca zniewolone
Och! I Ach! Dochodzi zewsząd
Uśmiechnięci wpółobjęci roztańczeni
Wędrujemy po promieniu słońca w dzień
I po drodze mlecznej w noc
Jak motyle skrzydełkiem pudrowym
Dłonie twoje delikatnie głaszczą mnie
A źrenice blaskiem tęczy błyszczą
Gondolierzy do stóp księżycowe nutki ślą
Nawet kiedy chłód ulewa i wichura
W naszych sercach egzotyczny ogień płonie
A twe usta pieszczotliwie wędrują
Przez nabrzmiałe rozedrgane wargi me
Pocałunki ckliwe składasz na mym łonie
Tak cudownie połączeni w kosmosie we dwoje
Czujemy każdą cząstkę ciała przepięknego
Na wilgotnej skórze i w jedwabnej pościeli
Jestem twoją anielicą a ty mym aniołem
Wnet wspinaczka ku niebiosom w jednoczasie
By po chwili wyrównane szybkie rytmy bicia serc
W spowolnieniu i w objęciach pozwoliły zasnąć nam.